Vanuit Jinotega gingen we naar Mancotal. De kinderen waren al twee nachten bij ons in la Cucalmeca geweest. We hadden geen idee bij welke kinderen we mochten slapen. Er waren allemaal aardige kinderen. Aangekomen bij de school gingen we samen ontbijten. Alle kinderen van de school stroomde het schoolplein op. Echt leuk al die uniformen. Gezamenlijk namen wij het oh zo heerlijke el gallo pinto (rijst met bruine bonen). Niet te ontbreken koffie want we zitten ten slotte in het koffiegebied met al de koffie plantages. Na het ontbijt werden we op het schoolplein welkom geheten. Er werd verteld aan ons bij wie wie in het gezin ging. Ik ging bij Francis. Er werd voor ons gedanst, erg mooi. We zagen de nationale dansen en het was een groot feest. Wij moesten ook gaan dansen en zoals ik altijd zeg onze Paul Turner (Donny) begon te dansen. We gingen na het welkom op de school mee naar de huisjes. Aangekomen bij het huisje na 20 minuten lopen vanaf de school. Wat ik zag waren hondjes en katjes vooral jonkies wat super lief! Jammer genoeg mogen we ze niet aaien vanwege hondsdolheid. Het huis was erg klein. Ze lieten mij de kamer zien waar ik mocht slapen er stonden twee tweepersoonsbedden en een eenpersoonsbed in het eenpersoonsbed mocht ik. Nou ja bed ... Het waren houten planken met een laken er over heen. Je hebt dan nog een keuken, berg hok, 'garage' en wc. Over de wc gesproken... We liepen in de tuin ik vroeg waar de baños (toilet) was. Ze wees mij een hok aan oké dacht ik ik heb me al voor genomen om niet te kijken en me neus dicht te doen. Ze hadden mij al gewaarschuwd dat je misschien boven een gat in de grond je behoeftes moest doen. Dus het zal wel... Ik met mijn wc rol naar de wc door het huis vervolgens in de tuin want daar stond een klein 'huisje' wat de baños bleek te zijn. En ja het was een gat in de grond nou ja wat moet moet. Ik vond het wel een heel klein gat en nogal schoon maar op het gebied van zulk soort wc's ben ik niet thuis. In totaal waren we er vier dagen dus op de laatste avond vroeg ik of mevrouw Mons even kwam kijken naar de mooie wc in de tuin. Ze had al verteld dat je normaal met een emmer de wc dan moest doorspoelen en als het een gat is is het meestal heel groot en ligt er al het een en ander in. Ze kwam kijken en ja als je van je handen een kuiltje maakt is het gat even groot. Ze zei dit is zeker niet de wc Chloé. Hahahaha, misschien een washok?? En ja de volgende ochtend stond ik mijn tanden te poetsen naast het hok komt mijn broertje naar buiten Chloé kan je de kraan even uitdraaien en ja hoor het was de douche. Dus in de middag ging ik naar de wc waar ik nog niet was geweest. Ik een wankel trappetje op boven aan gekomen stond ik dan in de wc. Nou gelukkig had ik de rest van de dagen al in de douche geplast. Kom ik naar beneden ruik ik allemaal poep gat ver had ik met mijn slippers er in gestaan. De rest van de dagen was super. Je merkt wel dat je elkaar gewoon echt nodig hebt en je niet zonder elkaar kan. Het is fijn dat je met de mensen om je heen kan praten in de zelfde taal en dat je elkaar begrijpt. Het was erg leerzaam en mooi om te zien dat de mensen gewoon gelukkig zijn terwijl wij het lang niet zo makkelijk konden uithouden. Het waren super lieve mensen en ze vonden het in het begin allemaal even wennen.