Zoetermeernaarjinotega2012.reismee.nl

De belevenis bij het boerengezin in Mancotal, Floor Swartjes

21 November, Dag 1:

Na een reis van een uur in en snikheet en druk busje, waren we eindelijk aangekomen in Mancotal. We kregen een kleine rondleiding door de school en worden daarna op een stoel gezet. Geen idee wat er ging gebeuren. De muziek startte en allemaal kleine jongetjes en meisjes kwamen in super schattige jurkjes en pakjes het schoolplein opgelopen en begonnen te dansen. Heel lief, maar elke keer hetzelfde dansje... Daarna kregen we aangewezen bij wie wij 3 dagen gingen verblijven. Ik kreeg Maritza. Een meisje van 15 jaar die ongeveer 20 minuten (lopend) van school af woont. Ze woont met haar moeder, vader, broertje, zusje en haar oom. Toen ik daar voor het eerst aankwam, zwetend en dorstig, werd mij mijn slaapkamer aangewezen. Een rustig kamertje in mijn eentje, gelukkig. Kon ik tenminste wat tijd voor mezelf krijgen. Nadat mijn moeder (Martha) mijn klamboe had opgehangen, had ik alleen maar zin om naar mijn vrienden en vriendinnen te gaan want het was allemaal een beetje nieuw en ongemakkelijk, want zo goed Spaans praatte wij ook weer niet dus communiceren was ook lastig. Ik probeerde duidelijk te maken dat ik naar school wou om iedereen even te zien, maar ze snapte het niet en ik snapte haar niet. Ze hing een heel verhaal op, maar ik begreep er geen ene snars van dus ik pak mijn Spaans boek erbij, maar geen succes. Ik barstte in huilen uit in mijn eigen kamertje gelukkig. Martha hoeft niet te weten dat ik dit niet leuk vind. Wat een ellende! Moet ik dus in mijn eentje hier in dit kamertje 3 dagen opgesloten zitten! Daarna ging alles mis, heb veel gehuild en ik verveelde me helemaal de pletter. Dan slapen, dacht ik om half 5 s’middags. Had ook niet avond gegeten want daar kreeg ik alleen maar buikpijn van.

22 November, Dag 2:

Het ging een stuk beter. Ik kon goed communiceren met de mensen, had ekker lang geslapen en ben heel vrolijk. Ik ga nu naar school met Maritza, en daarna op excursie met alle leerlingen. We gaan met een pick-up truck! Super vet! Latuuuuuuuurssss

23 November, Dag 3: Wat een dag! Het ging echt werkelijk super goed! Ik had mijn kleine zusjes en broertjes erg blij gemaakt met wat ballonnen, om een beetje het ijs te breken. En dat was ook zeker gelukt want ik beschouwde dat toen echt als mijn familie. Ze wouden allemaal het beste voor me, dat had ik eerst nog niet door. Die nacht werd ik wakker met een heerlijk warme deken over me heen. Martha had dat dus over mij heen gelegd. Echt super lief! Ze geven me heel veel respect en liefde en zo behandelen ze me ook. Nu ik hier ben ga ik dingen steeds meer waarderen. Je eet dingen sneller op , je verlangt naar een normaal ontbijtje, maar je beseft nu wel heel goed wat wij hebben wat hun niet hebben, en dat was denk ik ook het doel van dit project. En het was is zeker gelukt!

Floor Swartjes

Reacties

Reacties

Henck (Pa Donny)

Floor, wat een mooi verhaal!! En erg dapper van je

Herman Kappetijn (vader van Chloe)

Floor, heeeeel mooi geschreven, ik heb weer genoten!

Joop (opa Donny)

Een geweldige belevenis, en dat stomme Spaans dat leer je ook niet in een haf jaartje, misschien heb je het bij die mensen nog beter geleerd in die 3 dagen.

Adri

Vervelend als je niet aan elkaar duidelijk kunt maken wat je bedoelt. Gelukkig kwam het daarna allemaal nog goed met je, heel GOED gedaan hoor. Ik blijf een hele trotse papa!

Ga snel alle andere verhalen. foto's en video's bekijken.
Wat een avonturen....

Later!!

Karin van den Breul

Wat een overwinning van je Floor!!! Heel veel respect!!

Emee (moeder van Aylin)

Ik ben blij dat de alleen de eerste middag tegen viel. Gelukkig heb je goed geslapen die nacht en kon je er de volgende dag weer helemaal tegenaan. Heel mooi en ontroerend verhaal!

Ramon (vader Sylvana)

Heel mooi verhaal en goed geschreven

Ramon (vader Sylvana)

Ik verwijs naar het verhaal van Floor :-)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!